Granice Beskidów są określone w tradycji polskiej następująco:

• od północy sąsiadują z Pogórzem Karpackim,
• na południu np. z Pieninami, Obniżeniem Orawsko-Podhalańskim,
• najdalej na zachód wysuniętym pasmem jest Beskid Śląsko-Morawski,
• najdalej na wschód znajdują się Beskidy Połonińskie, przy czym warto zwrócić, uwagę, że w wielu innych krajach granice te mogą być określane inaczej i często, spotyka się wschodnią granicę Beskidów na Przełęczy Użockiej, pomiędzy, Bieszczadami Zachodnimi (polskimi), a Bieszczadami Wschodnimi (ukraińskimi),

Beskidy są najmłodszymi górami w Polsce. Powstały, podobnie jak całe Karpaty, w końcowej fazie alpejskich ruchów górotwórczych, około 21mln lat temu.

Beskidy zbudowane są z fliszu, czyli naprzemianległych warstw skał osadowych, głównie zlepieńców, piaskowców, łupków, rzadziej margli i wapieni. Osady te powstawały w głębokim zbiorniku morskim. Zbiornik ten istniał na terenie Karpat przez ponad 110 mln lat. Materiały skalne gromadziły się na dnie górnej jury po najniższy miocen. Spiętrzanie się Karpat zewnętrznych a zarazem w tym Beskidów, miało miejsce na przełomie paleogenu i neogenu.

Sfałdowane masy skalne oderwane były od podłoża, pchnięte na północ i nasunięte w formie płaszczowin na osady powstałego przed czołem Karpat zapadliska i wypiętrzone.

Najstarszymi tworami w obrębie beskidzkiego fliszu są warstwy cieszyńskie a występujące na pograniczu Beskidu Śląskiego i Pogórza Śląskiego.